Air Force Pilot insignia jest oryginalną odznaką wyprodukowaną w U.S.A. zgodnie ze stosownymi specyfikacjami rządu Stanów Zjednoczonych.

Aby otrzymać Odznakę Pilota Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych żołnierz musi być absolwentem Undergraduate Pilot Training (UPT) USAF lub szkolenia pilotów lub śmigłowców prowadzonych przez inną służbę wojskową, pod warunkiem, że szkolenie to jest równoważne ze szkoleniem USAF. Żołnierz musi również posiadać kwalifikacje fizyczne zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Odznaki U.S. Air Force są elementami umundurowania zatwierdzonymi przez Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych, które oznaczają uprawnienia lotnicze, specjalne umiejętności, kwalifikacje zawodowe i służą jako identyfikatory dla personelu wykonującego określone zadania.

Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych wydają obecnie kilka odznak lotniczych, w tym odznaki pilota, oficera systemów bojowych (combat systems officer), kierownika walki powietrznej (air battle manager), chirurga lotniczego (flight surgeon), pielęgniarki lotniczej (flight nurse).

Oficerowie noszą odznakę podstawową po ukończeniu szkoły technicznej (lub po uzyskaniu w pełni kwalifikowanego AFSC, gdy szkoła techniczna nie jest wymagana). Następnie noszą odznakę U.S Air Force Senior Pilot po 7 latach w specjalności, a odznakę U.S. Air Force Command Pilot po 15 latach w specjalności.

Enlisted noszą odznakę podstawową po ukończeniu szkoły technicznej. Następnie otrzymują odznakę U.S Air Force Senior Pilot po uzyskaniu poziomu 7 umiejętności, a odznakę U.S. Air Force Command Pilot uzyskują w stopniu master sergeant lub wyższym po 5 latach w specjalności od uzyskania poziomu 7 umiejętności.

Kwalifikacja do odznaki U.S. Air Force Command Pilot była początkowo określana przez badanie całkowitego czasu służby, czasu wylatanego i czasu w formacji. Wymóg USAF to co najmniej 15 lat służby ocenianej, 3000 godzin jako pilot i 132 miesiące doświadczenia w lotach operacyjnych do 18 roku służby lotniczej.